Filmoteka, licząca 40 filmów, powstała po przejrzeniu około 350 krótkometrażówek

Trudność wyboru (poza brakiem zgodności tematu filmowego z odpowiednim zagadnieniem programowym) polegała na tym, że przejrzany materiał miał charakter propagandowy dodatków tygodniowych bądź ujęty był ze stanowiska dziennikarskiego, a więc nastawiony raczej na budzenie zaciekawienia szerokiej publiczności niż na pogłębianie tematu ze stanowiska naukowego. Nie trzeba dodawać, że dostosowanie takich filmów do potrzeb szkolnych nastręczało trudności, a czasami było wręcz niemożliwe. Tylko stworzenie własnej wytwórni i ścisła jej współpraca z pedagogami mogłaby rozwiązać ten problem, ale na to trzeba było odpowiednich środków finansowych, których niestety nie było do dyspozycji. Umowa Ministerstwa, zawarta z PAT, nakreślała program minimalny, niewystarczający i nie rokujący szybkiego postępu kinofikacji. Zgodnie z tą umową filmoteka szkolna miała być odnawiana przez coroczną wymianę czterech filmów dotychczasowych na cztery nowe, a nadto w miarę możności powiększana, ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb liceów ogólnokształcących i pedagogicznych. Wszystkie filmy, jakie mogły być do dyspozycji szkół, podzielono na trzy kategorie: A, B, C. Kategorię A stanowiły filmy, znajdujące się w liczbie 40 w filmotece PAT. Miały one charakter pomocy szkolnej. Wyświetlanie ich obowiązywało wszystkie państwowe szkoły średnie ogólnokształcące, posiadające aparaty i objęte przez Ministerstwo planowym obiegiem filmów, oraz wszystkie inne państwowe szkoły ogólnokształcące, posiadające własne projektory.